اسلحه کلاشینکف ساخت شوروی سابق است که توسط یک سرگرد روسی به نام میخاییل تیموفیوچ  کلاشینکف ساخته شد این سرگرد روسی که در جنگ جهانی دوم از ناحیه کمر قعط نخاع شد و با زمین گیر شدنش همت خود را از دست نداد و به طراحی جنگ افزارهایی که در جنگ معایبی داشت پرداخت و در آن زمان که شوروی در جنگ سرد بود مهره ای بزرگ به نام کلاشینکف داشت .
این اسلحه در سال 1943 طراحی و با الهام از طرح ام پی ۴۴  در سال 1945 ساخته و در سال 1946 بازبینی و طراحی مجدد و در سال 1947 به طور کامل وارد ارتش شوروی شد . و به نام AK-47 نام گرفت ودر سال 195۱ هیئت تدوین اسلحه کلاش با رفع معایب این اسلحه نوع جدیدی از این سلاح را وارد بازار کردند به نام AK-M
این سلاح هم اکنون در جمهری اسلام ایران و ۱۳ کشور دیگر جهان تولید می گردد که از جهاتی با همدیگر تفاوت دارند .

آکا-۴۷ AK-47 که به نام سازنده آن کلاشنیکف (با تلفظ اشتباه کلاشینکف) یا به طور خلاصه کلاش نامیده می‌شود، یک تفنگ تهاجمی یا آتش انتخابی است که تولید انبوه آن از سال ۱۹۴۷ در شوروی آغاز شد و با توجه به سهولت استفاده و نگهداری، قدرت بالا، هزینه اندک تولید و دوام زیاد به محبوب‌ترین تفنگ تهاجمی دنیا تبدیل شد. از زمان آغاز تولید این سلاح تاکنون بیش از ۱۰۰ میلیون قبضه کلاشنیکف در شوروی و کشورهای دیگر ساخته شده‌است که از هر تفنگ دیگری بیشتر است.

کلاشنیکف که از فشنگ ۳۹×۷٫۶۲ استفاده می‌کند توسط میخائیل کلاشنیکف مهندس و نظامی روس در جریان جنگ جهانی دوم با الهام از اولین تفنگ تهاجمی جهان یعنی اس‌تی‌جی-۴۴ طراحی شد. در سال‌های بعد تغییرات زیادی بر روی این سلاح صورت گرفت و در دهه ۱۹۶۰ آکاام (کلاشنیکف مدرن) و در سال ۱۹۷۴ آکا-۷۴ که کالیبر آن به ۵٬۴۵ کاهش پیدا کرده و از فشنگ ۳۹×۵٫۴۵ استفاده می‌کند، جایگزین آن شد. از سال ۱۹۹۱ آکا۷۴ ام سلاح سازمانی امروزین روسیه انتخاب شده و از دهه ۱۹۹۰ ساخت سری آکا-۱۰۱ این اسلحه که از کالیبرهای دیگر استفاده می‌کنند آغاز شد.

این تفنگ خشاب‌های ۳۰، ۴۰ و ۷۵ فشنگی (قابلمه‌ای) دارد و با روش غیرمستقیم و با فشار گاز ناشی از انفجار باروت مسلح می‌شود و سیستم قفل گلنگدن آن از نوع چرخشی است. این سلاح در سه نوع با قنداق ثابت، تاشو از زیر، و تاشو از کنار ساخته می‌شود که نوع تاشو آن بسبب اشغال فضای کمتر و حمل آسان‌تر مورد توجه است. بسبب کوچکی و سبکی نسبی در جنگ‌های چریکی (پارتیزانی) کارایی دارد. کالیبر اصلی آن ۷٫۶۲ میلی‌متر است؛ ولی در کالیبرهای دیگر نیز ساخته شده‌است. کشورهای گوناگونی (بیشتر از بلوک شرق) و از جمله ایران این سلاح را در انواع گوناگون ساخته‌اند و هم‌اکنون این سلاح به‌سبب کارایی بالا، در سازمان رزم نیروهای مسلح ایران قرار دارد.

در دوران جنگ سرد بسیاری از کشورهای جهان به ویژه بلوک شرق این سلاح را بکار گرفتند. در سال ۱۹۵۱ رسماً وارد ارتش روسیه گردید. بدنه آن از فولاد نرم ساخته شده و دیگر بخش‌ها پرس‌کاری شده‌است. سال ۱۹۵۹ ساخت نوع AKM (افتامات کلاشینکف نوین) آغاز شد که برخلاف مدل آ-کا-۴۷ بدنه این سلاح ورقه پرسکاری است و در بخش‌های دیگر تغییراتی نیز داده شده‌است. در ارتش روسیه مدل (AKM) در حال از رده‌خارج‌شدن است و مدل دیگری از این سلاح به نام آکا۷۴ ام که از دید ظاهر و شیوه کار مانند این سلاح است و کالیبر آن کمتر است (۳۹×۵٫۴۵) جانشین آن می‌گردد.

کشورهایی که از کلاشنیکف به عنوان سلاح سازمانی استفاده می‌کنند.
قرمز:کلاشنیکف، بنفش: انواع مدرن خانواده کلاشنیکف، نارنجی: انواع بهینه‌شده بومی کلاشنیکف

میخائیل کلاشنیکف یک مهندس اهل شوروی بود که در جنگ جهانی دوم در خط مقدم نبرد با آلمان شرکت داشت. وی در جنگ شاهد سلاح‌های برتر آلمانی‌ها نسبت به سلاح‌های ارتش سرخ شوروی بود و در پاسخ به آن طراحی یک تفنگ اتوماتیک را آغاز کرد. کلاشنیکف این کار را در سال ۱۹۴۱ هنگامی که پس از نبرد بریانسک بر اثر برخورد گلوله نازی‌ها به تانک وی مجروح شده و در بیمارستان بستری بود، آغاز کرد. وی قصد داشت تا بهترین ویژگی‌های تفنگ نیمه‌اتوماتیک آمریکایی ام۱ و تفنگ تهاجمی آلمانی اس‌ت‌ژ-۴۴ را با یکدیگر ترکیب کند.

کلاشنیکف به ویژه برای جنگ در نواحی جنگلی و بیابانی ایده‌آل و فوق‌العاده قابل اعتماد است. چراکه در صورت وجود رطوبت یا شن و ماسه به راحتی می‌توان آن را تمیز نگه داشته و با آن تیراندازی کرد. به همین دلیل در جنگ ویتنام سربازان آمریکایی ام-۱۶ های خود را رها کرده و از کلاشنیکف‌های به غنیمت گرفته از سربازان ویتنامی استفاده می‌کردند. همین اتفاق در جنگ عراق نیز سابقه داشته‌است.

سادگی و قابل اعتماد بودن این سلاح باعث شده تا سلاح محبوب شورشیان در سراسر جهان باشد به طوری که حتی بر پرچم موزامبیک نقش بسته‌است. شوروی‌ها برای حمایت از جنبش‌های ضداستعماری در آسیا و آفریقا کلاشنیکف را روانه این کشورها کرده و آن را در اختیار حکومت‌های طرفدار شوروی و نیروهای شورشی قرار دادند.

تولید و استفاده از کلاشنیکف علی رغم گذشت بیش از ۶۴ سال از آغاز تولید آن هنوز ادامه دارد و در سال ۲۰۰۵ هوگو چاوز سفارش خرید ۱۰۰ هزار قبضه از این تفنگ برای ارتش خود را داد.

مشخصات اسلحه کلاشینکف:

سلاحی است در تمام شرایط قابل استفاده بوده.
خودکار و نیمه خودکار می­باشد.
به وسیله برگه ناظم سه وضعیتی، (ضامن – تک تیر – رگبار) می­شود.
خشاب­های استارد 30، 40، 60 فشنگی تغذیه می­شود.
با هوا خنک می­شود.
با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح می­گردد.
هنگامی که اسلحه به ضامن است مسلح نمی­شود.
دستگاه چکاننده که ضربتی می­باشد.

مختصات اسلحه کلاشینکف:

کالیبر: 62/7
وزن با قنداق کائوچوئی: 3/800gr
وزن فشنگ: 16 gr
طول سرنیزه: 204 متر
وزن خشاب خالی: 322 gr
وزن خشاب پر: 802 gr
طول اسلحه با قنداق: 87 سانتیمتر
طول اسلحه با قنداق تاشو: 69 سانتیمتر
طول لوله: 41 سانتیمتر
سرعت ابتدایی گلوله 710 متر بر ثانیه

مشخصات:

وزن اسلحه با قنداق: 3 کیلوگرم
نواخت تیر علمی: 600 تیر در دقیقه
نواخت تیر عملی در حالت رگبار: 100 تیر در دقیقه
برد نهایی: 3000 متر.

انواع مهمات تفنگ کلاشینکف:

فشنگ جنگی
فشنگ رسام (با نوک آبی و سبز)
فشنگ گازی بدون مرمی جهت تمرین
فشنگ گازی نارنجک تفنگی

معایب:

به علت کوتاه بودن طول فشنگ میزان تخریب آن نسبت به گلوله­های تفنگ ژ-3 و سایر تفنگ­های کالیبر کوچک کمتر است.
فاقد دستگاه نشانه­روی یا دوربین بوده و قدرت نفوذ آن کمتر است.

انواع تفنگ کلاشینکف:

با قنداق کائوچوئی و یا چوبی برای تیر اندازی برای وضعیت­های دراز کش، ایستاده، به زانو.
با قنداق فلزی تا شونده جهت تسهیل درپوش واحدهای چتر باز یگان­های چیریکی و کماندوئی

نام گذاری قطعات اصلی کلاشینکف (8 قطعه):

بدنه و متعلقات
میله و فنر ارتجاع
آلات متحرکه و پیستون گاز
درپوش فلزی
استوانه گاز
درپوش تحتانی
خشاب
شعله پوش

دستگاه نشانه روی اسلحه کلاشینکف شامل :

مگسک (دستگاه)
دستگاه ستون درجه که سوی درجه اعداد از یک تا هشت شماره گذاری شده که هر عدد نماینده مسافت صد متر است (هنگام بستن مسافت بر روی درجه با شست و انگشت سبابه دست راست روی دکمه طرفین ستون درجه به طرف داخل فشار داده تا لغزنده ستون درجه به  حرکت درآید لبه جلویی آن در مقابل خطی که زیر هر عدد حک شده قرار گیرد).

تیر اندازی با حالت تک تیر :

۱- فشنگ ها را در خشاب جا زده و خشاب را در سلاح جا بزنید .
۲- برگه ناظم آتش که تنظیم کننده وضعیت شلیک است ( حالت بالا ضامن ، حالت وسط رگبار ، حالت پایین تک تیر ) را روی تک تیر قرار دهید .
۳- گلنگدن را تا ته کشیده و رها کنید . ( اجازه دهید خود بر سر جای اول باز گردد ، چون برگرداندن گلنگدن با دست که آرامتر از قدرت فنر است ممکن است باعث شود که سلاح پر نشود .
۴- سپس هدف گیری کرده و ماشه را بکشید و شلیک کنید .

نکته اول : اگر ضرورتی برای تیر اندازی نیست ، خشاب را از سلاح بیرون بیاورید و سعی کنید سلاح همیشه روی وضعیت ضامن ( غیر مسلح ) باشد .
نکته دوم : در خشاب های این سلاح ، فشنگ معکوس نیز جا میخورد پس مواظب باشید فشنگ را معکوس در خشاب قرار ندهید !
نکته سوم :هرگز مهمات ( فشنگ ها ) سلاح را در معرض حرارت شدید قرار ندهید و همینطور از ضربه زدن به ته فشنگ ( قسمت چاشنی ) خودداری کنید .
نکته چهارم : برای اطمینان از خالی بودن سلاح ، آنرا روی وضعیت تک تیر یا رگبار قرار داده و بسمت آسمان شلیک کنید .

رفع گیر سلاح :

خشاب را در آورده و دوباره جا بزنید . گلنگدن را محکم بکشید و رها کنید و اگر گیر سلاح باز نشد خشاب را دوباره درآورده و گلگدن را محکم کشیده و عقب نگاه دارید و با انگشت خود ، فشنگ داخل سلاح را از طریق دریچه پوکه پران لمس کرده و سعی کنید آن را تکان دهید و سپس مجددا گلنگدن را بکشید اگر کیر باز نشد سلاح نیاز به باز و بست کردن دارد .

منظور از کلاش افغانی چیست؟

در حقيقت چنين اسلحه اي اصلا" وجود ندارد ويا اختراع يا ساخته نشده است و نمي شود . در جواب اين سوال بايد گفت كه به علت شرايط اقليمي و جوي افغانستان كه سرزمين خشك و بي آب و علف بوده وهمچنين به علت وفور اين اسلحه در  افغانستان , اقغاني ها اقدام به تغيير و تحولاتي جزيي در آن نمودند . كه راحت تر قابل حمل باشد , مخصوصا" در پياده روي هاي طولاني و ديگر اينكه اين اسلحه را به راحتي ميتوان تغيير شكل داد .

مجموعه تغييراتي كه بر روي اسلحه كلاشنيكف اتفاق افتاده است :

1 –  بريدن لوله اسلحه
2 – بريدن قنداق چوبي آن
3 – به هم متصل نمودن 2 خشاب به صورت معكوس

كه البته هر كدام داراي نقاط ضعف و هم قوت هستنند . علت ديگر بيان سوال نيز اين است كه چون در كشور افغانستان بسيار زياد در جنگ هاي داخلي از آن استفاده شده  و به وفور در اين كشور وجود وجود دارد و خريده و فروش مي شود . گويا اين كشور اسلحه را توليد و عرضه مي كند و نام كلاش افغاني را بر روي آن نهادند .در صورتي كه اين اسلحه در 12 مدل و 9 شكل ساخته شده است و اصلا" چنين چيزي نيست.

کلاشنیکف AK-200

ژنرال "ولادیمیر گرودتسکی " مدیرکل مجتمع صنعتی "ایجمش" :
مدل جدید کلاشینکف با نام AK-200 بر پایه همان کلاشینکف قبلی با مدل AK-74M  ساخته شده و تنها در وزن و میزان فشنگ خشاب های خود تفاوت خواهد داشت.
کلاشینکف قبلی 3.3 کیلو وزن داشت که کلاشینکف جدید با 3.8 کیلوگرم وزن، سنگین‌ترشده است و قابلیت مسلح شدن با خشابهای 30، 50 و 60 تایی را نیز دارد.
این در حالی است که کلاشینکف قدیمی تنها با خشاب 30 تایی مسلح می‌شد.
طراحان کلاشینکف جدید همچنین توانسته‌اند میزان دید، هدفگیری این اسلحه را افزایش داده و قابلیت نصب تجهیزات اضافی را نیز به آن بیافزایند.

تهیه و تنظیم:elyas