سلام
تقریباً هیچ دستاورد نظامی بزرگی در دوره یا دوره یک رئیس جمهور در ایران محقق نمیشه. برنامه موشکی ما بر می گرده به دوره جناب میرحسین موسوی و حتی قبلتر از ایشون که الان مغضوب علیهم هستند. جهش بزرگ این برنامه هم در دوره مرحوم هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی اتفاق افتاد که خوب این دو تا هم اتفاقاً تا حدی (بویژه آقای خاتمی که خیلی جدی) مغضوب علیهم هستند. در دوره آقای احمدی نژاد هم که پول نفت بود، جهش های بزرگی در تولید موشک داشتیم. برعکس اتفاقاً در حوزه دریایی خیلی بد و کند بودیم. ایکاش اون زمان کمی هم نگاه حضرات به ارتش بود. با اون همه پول، اگر دوستان آقای احمدی نژاد به جای 2 میلیارد دلار سرمایه گذاری در آمریکا، چند گردان تانک، ضدهوایی، پدافند، هلیکوپتر جنگی یا حتی جنگنده سفارش می دادند، حتی اگر به احتمال زیاد اون زمان تحویل داده نمیشد، الان می تونستیم نقدش کنیم، نه اینکه پول بی زبون رو دادیم به آمریکایی ها و اونها هم بلوکه اش کردند و حالا هم دارند به عنوان غرامت میدن به خانواده های یانکی ها.

در دوره آقای روحانی اما چند اتفاق ویژه به نظرم افتاد.

1- اولین مورد توجه جدی به حوزه نیروی زمینی بود. جنگ عراق و بعدش سوریه کاملاً نشون داد که این بخش خیلی عقب هستیم (البته در عمل به جز احتمالاً موشک و شاید تا حدی پهپاد و پدافند) عقب ماندگی زیادی داریم. تولید انواع خودروهای نظامی نظیر سفیر و امرپ، استاندارد تانک کرار، سلاح های انفرادی از جمله مهمترین دستاوردهای رونمایی شده در این بازه زمانی بود.
2- در حوزه پدافند رشد خوبی از نظر کیفی داشتیم. تنظیم درست مسیر بودجه به سمت پدافند در دوره آقای روحانی کاملاً نمود داشت و بالاخره هم اس 300 رو گرفتیم و هم از اون مهمتر چند سامانه هوایی برد بلند زمینی و دریایی، در کنار موشک های ضدهوایی و مخصوصاً باور در این دوره تکمیل و راه اندازی شدند.
3- در حوزه دریایی با ورود آقای روحانی، با وجود محدودیت بودجه، در مجموع حرکت رو به جلو با سرعت بیشتری نسبت به قبل داشتیم (دولت پول کمتری داشت، اما با تخصیص و تقسیم بهتر، پروژه های ارتش، مخصوصاً در حوزه دریایی یکم جون گرفتند. چه در حوزه ناوشکن و چه در حوزه زیردریایی)
4- در این دوره بالاخره تصمیم گرفته شد رویا پردازی رو کنار بذاریم. در دوره آقای احمدی نژاد دائم یکسری ماکت پرنده نشون می دادند که آقا ما داریم می سازیم و به زودی پرواز می کنه. اما در دوره آقای روحانی، حداقل در بحث نیروی هوایی واقعیت گرایی جای خودش رو پیدا کرد. تمرکز بر ارتقاء پلتفرم تایگر به استاندارد کوثر بزرگترین دستاورد این دوره بود.
5- در حوزه موشکی شاید بزرگترین دستاورد ما در 2 حوزه قرار داره: اول تولید موتور و بدنه جدید برای موشک ها و دوم تغییر تمرکز از بالستیک به سمت کروز. جنگ یمن نشون داد که با وجود سیستم پاتریوت و تاد با موشک های جدید پک 2 و مخصوصاً پک 3، دیگه باید قید بالستیک ها رو برای اولین درگیری زد. اول باید با پهپاد یا کروز توان راداری دشمن رو از بین برد و در موج دوم با بالستیک به شکار قربانیان پرداخت.
6- اما شاید یکی از اون جاهایی که خیلی توی چشم نیومد، حوزه پهپادها بود. در دوره آقای احمدی نژاد هر روز یک پرنده تولید میشد و با اسامی عجیب و غریب رونمایی می شد. بعدش هم خیلی از این محصولات بی هیچ اثری از صحنه روزگار حذف می شدند. از اون بدتر اینکه در این دوره برخی متوهمانه ما رو در بالاترین رده های پهپادی دنیا قرار می دادند. اما بعد از یک دهه از اون زمان، حالا توهمات کاهش پیدا کرده و ایران رو در رده بین 5 تا 10 دنیا قرار میدن. داشتن توهم خطرات خیلی بزرگی برای هر نیروی نظامی محسوب میشه. در این دوره بیش از هر چیزی در خفا برروی ارتقاء محصولات پهپادی تمرکز شد که جای شکر داره. فقط فکر کنم اون پهپاد دریایی سال گذشته و البته پهپادهای سری سیمرغ بیش از همه خودنمایی کردند. سری شاهد هم در سوریه گل کاشت. تصاویر پهپادهای جنگ الکترونیک هم بالاخره به رسانه ها درز کرد که خودش دستاورد خوبی به نظر میاد. با این شرایط نباشد شک کرد که ایران توانایی ساخت پادهای بومی جنگ الکترونیک برای پرنده های خودش رو داره. البته موشک باران عین الجسد هم به نوعی این دستاورد ارزشمند رو تایید کرد.


در مجموع هم به نظرم بزرگترین دستاورد حوزه نظامی دولتهای آقای روحانی رو میشه در تقسیم عدلانه تر بودجه بین ارتش و سپاه دونست. حالا از جاه طلبی های یک طرف کم شده و طرف دیگه فرصت داره بودجه حداقلی رو برای ضروریاتش داشته باشه.

==============
پی نوشت:
کلمه "پرنده هدایت پذیر از دور" اختصاراً میشه "پهپاد" که همه به اشتباه میگن "پهباد". بیاییم حداقل ما توی این انجمن عبارت درستش رو به کار ببریم.